Saakaşvili iktidara, bir dönem Sovyet dışişleri bakanlığı da yapmış olan Eduard Şevardnadze’nin adam kayırmaya dayalı rejiminden bıkmış olan Gürcüler’in gerçekleştirdiği 2003 yılındaki Gül Devrimi sonrasında gelmişti.
Bu seçim ve sonuçları çeşitli nedenlerle kayda değerdir.
1) Ukrayna ve Baltık Devletleri haricinde eski Sovyet cumhuriyetlerinde gerçekleştirilen seçimlerin çoğunluğu, mevcut devlet başkanının % 90 veya daha fazlası oy oranı ile görevine devam etmesiyle sonuçlanan propagandadan birazcık farklı etkinlikler ola gelmiştir. Bu seçimde ise Gürcistan yaklaşık 2000 seçim gözlemcisini ve aralarında Associated Press’in de olduğu dünya çapında 160 medya kuruluşunu davet etmiştir.
2) Gürcistan, ayrıca 1 milyondan fazla Rusyalının, Ukraynalının ve SSCB’den bağımsızlık isteyen 10.000 Gürcü’nün katledilmesinden sorumlu eski KGB başkanı Lavrentiy Beria ve Stalin gibi canavarları içinden çıkarmış bir ülkedir. Stalin’in ülkesinin başarılı bir demokrasiye yol aldığını görmek bize özgürlük ve demokrasinin her yerde gelişebileceğini göstermektedir.
3) Birkaç ay önce muhalif protestocular Tiflis sokaklarında Saakaşvili’yi yolsuzlukla suçlayarak istifasını istediler. Saakaşvili ise buna göz yaşartıcı gaz ve su sıkarak karşılık verdi. Batılı ülkelerde, Gül Devrimi’nin ideallerinin kısa ömürlü olabileceğine dair bazı kaygılar vardı. Fakat, çok adaylı, açıkça adil ve hür bir seçim gösterdi ki demokrasi Gürcistan’da palazlanmaktadır.
4) Geçmişteki kaba ve hantal Sovyet politika dünyasında, siyasi bir kaybeden tüm yetkilerinden hatta hayatından bile olurdu. Ancak bu seçim sonrasında Saakaşvili ve Gaçeçiladze, Noel Akşamı (06 Ocak) kilisede bir araya geldiler ve siyasi rakip de olsalar öncelikle Gürcü olduklarını gösterdiler. 4 yıl önce bugünlerde Ukrayna’da mevcut Devlet Başkanı Viktor Yuşçenko ise kuvvetle muhtemel rakibi Viktor Yanukoviç tarafından zehirlenmişti.
Bu seçim yine göstermiştir ki insanların doğasında hür ve bağımsız olmak vardır. Hür bir toplumun göstergelerinden biri de demokratik seçimlerdir. Bu, Gürcistan’ın yaptığı ikinci seçimdir. İlk seçimlerinde Saakaşvili % 96 oy oranı ile “seçilmişti” – ki bu rakam meşru görülemez- fakat görevdeyken aldığı % 53’lük oy ve diğer adayların oy oranları seçimleri meşrulaştırmaktadır.
Gürcistan, yükselişte olan bir ülkedir. % 9.4’lük bir ekonomik büyüme oranına sahipler ve ortalama kişi başına gelirleri son 3 yılda ikiye katladı; 2004’de kişi başına yıllık 1800 $’dan, 2007’de kişi başına 3900$’a. Henüz hala düşük olmasına rağmen bu yaşam standardı açısından çok önemli bir artıştır.
Saakaşvili, Gürcistan’ı Batının bir müttefiki olma yoluna sokmuş ve NATO üyeliğine başvuracak seviyeye getirmiştir. Irak’ta ABD sorunlarla boğuşurken bile Gürcüler pes edip gitmemişler, aksine kuvvetlerinin sayısını 3000’e çıkartmışlardır.
Bu seçimler medyanın genel akışında her ne kadar fazla yer almamış olsalar da, ABD hükümeti ve Avrupa’daki hükümetler bu meseleye dikkatle yaklaşmalıdır. Bir toplum bir kez özgür olmanın ne olduğunu öğrendiğinde, bir daha kolay kolay güçlü bir liderin kelepçelerini kabul etmeyecektir.
(*)AMERICAN THINKER, 08 Ocak 2008
